میوه‌ی به حتی در حالت رسیده نیز، معمولا به صورت خام مصرف می‌شود. این میوه‌ی معطر و خوش‌مزه که از خانواده‌ی سیب وگلابی است، گوشت بسیار سفتی دارد و عموما از آن برای تهیه‌ی دمنوش، آب‌میوه، مربا و … استفاده می‌شود. موسیلاژ به، التهاب و تحریک را بهبود می‌بخشد. همچنین از به دانه برای سرفه استفاده می‌شود. پودر دانه‌های آن همچنین در طب سنتی، به عنوان مرهم زخم و درمان التهاب مفاصل به کار می‌رفته‌است. در ادامه، با بررسی خواص این میوه و دانه‌هایش با ما همراه باشید.
به دانه برای سرفه
دانه‌های میوه‌ی به یا همان به دانه، در صورت دم شدن یک منبع عالی از موسیلاژ یا لعاب هستند که می‌تواند به رفع التهاب مخاط و به درمان سرفه و گلودرد کمک کند. افزون بر این، به دانه دارای خواص ضد باکتریایی است و می‌تواند گلو و دهان را در هنگام بیماری پاکسازی نماید.
جهت مصرف به دانه برای سرفه، از سه روش می‌توانید استفاده کنید. اولین و بهترین آن، دم کردن و نوشیدن لعاب آن است. مقداری از این دانه‌ها را (30 گرم به ازای هر یک لیتر آب جوش) درون آب جوش بریزید و صبر کنید تا یک لعاب ژله‌ای تولید شود. شما همچنین می‌توانید دانه‌های به را روز زبان قرار دهید تا به مرور لعاب آن را دریافت نمایید.
هشدار!
به دانه حاوی ماده‌ای به نام «سیانید» است که در صورت جویدن آن آزاد می‌شود و ممکن است خطرناک باشد. همچنین جوشاندن پودر هسته‌ی به، «آمیگدالین» آن به اسید سیانیوریک تبدیل شده که آن نیز ایمن نیست.
جهت نگهداری به دانه برای سرفه و مصرف آن در فصول سرد سال، دانه ها را به خوبی خشک کنید و سپس در یک ظرف دردار ذخیره نمایید.
طبق مطالعات انجام شده روی موش‌ها، گفته می‌شود که به و به دانه همچنین ممکن است به از درماتیت الرژیک ناشی از مصنوعات جلوگیری یا به درمان آن کمک کند. بااینحال هنوز مشخص نیست که این اثر چه مقدار روی انسان قابل تعمیم است. به دانه با سرکوب برخی فعالیت‌های سلول‌های ایمنی بدن که مسئول واکنش‌های الرژیک هستند، علائم حساسیت را کاهش می‌دهد.